Το Πρόγραμμα “Άβατον” μελετά, ευαισθητοποιεί, επιμορφώνει και προτείνει θεραπευτικές παρεμβάσεις στα πεδία της ψυχανάλυσης και της ψυχαναλυτικής ψυχοσωματικής.
Την ακαδημαϊκή χρονιά 2022- 2023, στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού προγράμματος Άβατον στο Ινστιτούτο Γαληνός, θα εξετάσουμε από την ψυχαναλυτική πλευρά τις μεταιχμιακές (οριακές) περιπτώσεις. Αυτές χαρακτηρίζονται από έντονη ψυχική αστάθεια, που είναι το αποτέλεσμα της επικράτησης της ενόρμησης της καταστροφικότητας πάνω στις ψυχικές διεργασίες και τα ψυχικά μορφώματα. Ωστόσο, αν και η οριακή οργάνωση εμφανίζεται ασταθής στο φαινομενολογικό επίπεδο, παραδόξως στο δομικό επίπεδο έχει μια σχετική σταθερότητα. Ο Bergeret θεωρεί ότι η οριακή παθολογία αποτελεί μάλλον μια διευθέτηση του ψυχισμού ύστερα από πρώιμα ναρκισσιστικά τραύματα, παρά μια σταθερή οργάνωση. Η έννοια του ορίου είναι θεμελιώδης για τον ορισμό αυτής της νοσογραφικής οντότητας, η οποία θα πρέπει να εξεταστεί τόσο στις σχέσεις που διατηρεί το εγώ με το αντικείμενο, όσο και στις σχέσεις που υφίστανται μεταξύ των διαφόρων συστημάτων του ψυχισμού και στα δυο υποδείγματα του ψυχικού οργάνου (1η και 2η τοπική).
Ωστόσο, το όριο θα πρέπει να νοηθεί και στις σχέσεις που διατηρούν οι οριακές περιπτώσεις με άλλες γειτνιάζουσες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις (νεύρωση, ψύχωση). Η μεταιχμιακό περίπτωση χαρακτηρίζεται τόσο από άγχος αποχωρισμού από το παντοδύναμο αντικείμενο, όσο και από άγχος παρείσφρησης από αυτό. Αυτό το άγχος διείσδυσης αντιστοιχεί στον φόβο του υποκειμένου να αλωθεί από το ποθητό, αλλά ταυτόχρονα απειλητικό αντικείμενο. Τότε βιώνεται από τον ασθενή ο φόβος μιας επερχόμενης καταστροφής, η οποία κινητοποιεί προβλητικές ή συγχητικές συμπεριφορές που αποσκοπούν στο να διαφύγει από τον θεωρούμενο κακοήθη έλεγχο του αντικειμένου, το οποίο θα επιχειρήσει να το αποπροσανατολίσει, ουσιαστικά να το τρελάνει.
Θα εξετάσουμε την προσέγγιση σημαντικών αναλυτών που φωτίζουν την έννοια της μεταιχμιακής παθολογίας. Θα επικεντρωθούμε στο έργο αναλυτών που μας βοήθησαν να κατανοήσουμε την κλινική παθολογία (Kernberg, Green, Bergeret κλπ.)
Η ψυχαναλυτική κλινική αδυνατεί να υποστηρίξει μία νοσολογία μεταξύ κλινικών οντοτήτων με στεγανά· αντιθέτως διακρίνει ένα συνεχές νοσολογικών οντοτήτων, που αρθρώνονται, αλλά και επηρεάζεται από τις δυναμικές κινήσεις, που καθιστούν εφικτές τις σχέσεις μεταξύ τους και την πιθανότητα μετασχηματισμού μιας οργάνωσης σε κάποια άλλη. Στο θεραπευτικό πεδίο διαπιστώνουμε βραδύτητα και μεγάλες δυσκολίες στις διαδικασίες των ψυχικών μετασχηματισμών των οριακών ασθενών, τις οποίες η ενόρμηση της καταστροφικότητας απειλεί διαρκώς να διακόψει. Τις προόδους, που συντελούνται κατά την αναλυτική πορεία, διαδέχονται έντονες παλινδρομήσεις με ανάδυση της συμπτωματολογίας, που εμφάνιζε ο αναλυόμενος στην αρχή της θεραπείας. Σημείο καμπής στην εξέλιξη της θεραπευτικής διαδικασίας θα αποτελέσει η κατάκτηση μιας σχετικής αυτονομίας από αυτόν, η οποία θα διασφαλίζει την αποδέσμευσή του από την κυριαρχία των γονεικών μορφοειδώλων, ιδιαίτερα του μητρικού.
Πληροφορίες και εγγραφές στο e-mail: psychosoma@galinos-psy.gr
Στην λήξη του προγράμματος θα χορηγηθούν βεβαιώσεις παρακολούθησης, με προϋπόθεση την τακτική παρακολούθηση (επιτρέπονται δύο απουσίες).
Η διεξαγωγή του σεμιναρίου θα πραγματοποιηθεί διαδικτυακά, μέσω της πλατφόρμας zoom.